Vier maanden ben ik op weg in mijn 30-Wear Challenge. Tijd voor een eerste update, die ik meteen maar genummerd heb. Want het einde van de uitdaging is zeker nog niet in zicht, dus er zullen er nog wel een paar volgen. Maar het gaat wel goed!

Pas keek ik naar mijn kledingrek en werd ik vervuld van een gevoel van hebberigheid naar mijn eigen collectie. Het voelde echt als een luxe om uit deze stukken mijn outfits te kunnen kiezen en dat is precies het gevoel dat ik vast wil houden. Fijn, fijn, fijn.

De 30-Wear Challenge

Nog even kort wat deze uitdaging ook alweer inhoudt: ik koop geen nieuwe kleding en schoenen tot ik minstens 2/3 van wat ik nu bezit minstens dertig keer heb gedragen. Waarom ik dat doe en waarom de 30-wear rule zo’n fijne leidraad is, kun je hier teruglezen.

Een poos bewust geen kleding kopen heb ik wel vaker gedaan. In 2019 zelfs twee keer. Eerst deed ik zelf een koopstop van drie maanden en in de zomer nam ik deel aan het Slow Fashion Season, waar ik alleen tweedehands mocht kopen of ruilen en niks nieuws aan mocht schaffen. Peanuts, dus, zou je denken. Maar er zijn wel dingen die ik mis!

Dit mis ik tot nu tijdens mijn koopstop

In mijn kledingkast

Om met het positieve nieuws te beginnen: in mijn kledingkast zelf mis ik eigenlijk niets. Ik heb alleen sokken, ondergoed en een panty gekocht, maar dat is helemaal binnen de regels van mijn uitdaging. Dat zijn stukken die ik toch wel opdraag, dus houd ik sowieso niet bij hoe vaak ik ze aantrek. Dat doe ik met mijn andere kleding wel dus, al meer dan twee jaar. Ik kan je zeker aanraden om ook een tijdje te tellen hoe vaak je je kleding draagt.

Winkelen

Wat ik – grappig genoeg, want ik ben helemaal niet zo’n winkelaar – wel mis, is het winkelen zelf! Niet zozeer het kopen, maar wel het struinen. En dan niet in de grote winkelstraten vol uitverkoopgekte, maar het neuzen in mijn favoriete vintage- en tweedehandswinkels hier in de stad.

Ook de kringloop heb ik al een flinke poos niet van binnen gezien, deels omdat ik geen tijd had, deels omdat ik bang ben om thuis te komen met allerlei (niet-kleding) prullaria die mijn huis – en mijn vriend – kunnen missen als kiespijn. Ondanks mijn groeiende minimalisme vrees ik toch de compensatiedrang een beetje, daarom blijf ik het liefst een beetje bij de leuke tweedehands zaakjes uit de buurt.

Ik merk nu dat tweedehands schatzoeken echt een hobby van me is. Ik kan er mijn snuffeltalent en creativiteit in kwijt, ook omdat ik regelmatig iets vind wat een aanpassing kan gebruiken. Ik moet gewoon weer even een kringloopmoment inplannen en dan de kledingafdeling mijden. Of een alternatieve hobby zoeken. Iemand een voorstel?

Ben ik al enorm creatief?

Één van de doelen van mijn challenge – naast dat mijn kledingstukken de wears wil geven die ze verdienen, is het aanwakkeren van mijn aankleedcreativiteit. En dat gaat met vlagen.

Simpel is oké

Er waren weken dat je me uit kon tekenen in fijne spijkerbroek + dito trui. Maar ik ben ook weer stukken aan het herontdekken en heb behoorlijk gegoocheld met combinaties.

Daar word ik heel gelukkig van, maar ik weet nu ook dat het prima is als ik daar een poosje geen zin in heb. Ik ben niet type paradijsvogel dat elke dag alles uit de kast wil trekken (letterlijk, maar ook figuurlijk niet), dus lekker basic is helemaal prima. Ik heb ook andere dingen aan mijn hoofd dan kleding en zolang het lekker zit en een beetje decent is, voel ik me daar zeker niet slechter in.

Style challenge

Maar ik blijf experimenteren leuk vinden. Dus zoek ik af en toe een specifieke uitdaging. De Show of your Closet Challenge – waarbij je vijf dagen lang een outfit met een lievelingsstuk deelt – moest ik door omstandigheden halverwege laten schieten, maar inspireerde me wel!

Ik deed ook weer mee aan de Color My Closet-uitdaging op Instagram (hier vind je de terugblik). Wat een bom aan inspiratie en te gek om te zien hoeveel anderen ook bezig zijn met shoppen in hun eigen kledingkast.

Ook op Instagram: de hashtags #2020wehaveplenty en #stylingnotshoppping. Die geven me veel houvast en ideeën, omdat ze bevolkt worden door toffe accounts van mensen die ook weinig of niet winkelen en er toch geweldig bijlopen.

De harde cijfers

Omdat deze challenge uiteindelijk draait om de cijfers, wil ik jullie daar ook even in meenemen. Zo staat het er nu voor met mijn wears:

Minstens 30 keer gedragen: 48 stukken
Dat is: 45 % van mijn kast
Te gaan: 23 stukken

Ik vind het ook wel leuk om te melden dat ik in de eerste twee maanden van 2020 al 58 verschillende kledingstukken en paar schoenen heb aangehad, dat is dus dik de helft van mijn totale kast. Dat bevestigt me weer in mijn idee dat ik de juiste dingen in mijn kast heb hangen en niet te veel overbodigs.

Geen obsessie

Ik vind het heel leuk om het aantal wears te zien groeien, maar ben zeker niet obsessief bezig met het zo snel mogelijk opkrikken van de cijfertjes. Ik kleed me niet stiekem drie keer per dag om en ik draag favorieten (die soms al meer dan 200 keer droeg, alleen al sinds ik begon met tellen twee jaar terug) nog net zo graag als voor deze no buy.

Wel zie ik terug welke kledingstukken wat meer aandacht verdienen en daarvoor zoek ik bewust naar nieuwe combinatiemogelijkheden. Tot nu toe heb ik nog geen kleding weggedaan omdat ik het hopeloos vond en dat is al goed nieuws op zich.

Ik ga dan ook met een goed gevoel het tweede trimester in, zonder al te veel spannende plannen. Ik denk dat ik het prima volhoud, maar anders zal ik het ook eerlijk opbiechten. Later meer!

Meer lezen over de 30-Wear Challenge?

• Waarom ik stop met kleding kopen
• Update 2 ( na 5,5 maand)
• Update 3 (na 10 maanden)