Mijn verzorgingsroutine met zo min mogelijk afval

Ik had eerlijk gezegd niet gedacht ooit een stuk over verzorgingsproducten en make-up zou plaatsen. Het zijn onderwerpen die me eigenlijk vrij weinig interesseren. Toch heeft ook op dit vlak de laatste jaren een flink aantal duurzame veranderingen plaatsgevonden en het lijkt me toch leuk daar eens een update van te geven. Mijn conclusie? Mijn verzorgingsroutine is (nog) niet zero waste, maar ik produceer wel relatief weinig afval.

Verzorgingsroutine met minder afval 


Haar

Mijn haar was ik volledig zero waste met het stuk shampoo dat ik bij mijn blogcollega Linda van Zaailingen kocht. Het is palmolievrij en werkt voor mij supergoed. Ik was mijn haar nu eens in de 7 à 8 dagen en het voelt gewoon schoon. Een stuk van deze zeep weeg zo’n 70 gram en ik doe er nu.. wait for it.. al zo’n 16 maanden mee!

De enige verpakking was een stukje krantenpapier en het doosje waarin ze het me opstuurde en dat heb ik natuurlijk gewoon opnieuw gebruikt om iets te verzenden. Conditioner, mousse, gel, lak, ik gebruik en bezit het allemaal niet. Ik kam mijn haar zelfs zelden, eens in de paar weken is al veel, haha. Is dit gênant?

Aan mijn lijf weinig polonaise

Ook onder de douche gebruik ik een stuk zeep, in dit geval van Werfzeep. Dat zit alleen in een papieren wikkel verpakt. Ik kreeg een flinke voorraad voor Sinterklaas (in 2017) en ben pas net door het eerste stuk heen, dus voorlopig zit ik wel goed. Ik denk er wel over om het volgende blok in wat kleinere, meer handzame stukken te snijden. Dan blijft de rest netjes en droog. Ik laat de zeep altijd uitlekken in een zeepbakje, zodat het geen vieze, glibberige boel wordt.

Ik heb nog één bodylotion, die ik sporadisch opsmeer als ik een droge huid heb bij heel koud weer. Die maak ik wel op, maar ik zal ze waarschijnlijk niet snel vervangen. Waarschijnlijk ga ik daarna eerder over op mijn pot dagcrème. Dat spul doet het vast ook prima op de rest van mijn lijf. Daarna stap ik wellicht over op sheaboter of kokosolie, maar zo ver is het nog lang niet.

 

 

Zelfgemaakte deodorant

Voor mijn deodorant heb ik de meest lieftallige leverancier: mijn moeder! Ze maakt het van kokosolie en baking soda en het werkt top. Ik vind smeerbare deo zoveel fijner en ik heb helemaal geen last van irritaties na het scheren. Het is veel goedkoper dan welke deo ook en ik kan het iedereen aanraden. Helemaal zero waste dit, want de potjes was ik weer af en dan worden ze weer gevuld.

Scheren met een krabbertje

Voor ontharing gebruik ik een krabbertje: zo’n ouderwets scheermes waarvan ik alleen de mesjes hoef te vervangen. Bij het scheermes kreeg ik twee kleine stukjes scheerzeep, die vermoedelijk van Werfzeep zijn. Die zijn nog lang niet op, want ik scheer vaak met alleen water.

Scheren met zo’n mesje is even wennen, ik was in het begin best bang om me te snijden. Ik was namelijk zo’n type dat zelfs met een veiligheidsmesje een bloedbad aan wist te richten. Juist omdat ik nu wat voorzichtiger ben, snijd ik me nauwelijks nog. Het scheren ging al gauw even rap als met de andere mesjes, het resultaat is net zo glad en ik heb zelfs minder last van irritaties.

Zonnebrand

Één van de belangrijkste producten waarvoor ik nog een groener alternatief zoek, is zonnebrandcrème. Met mijn lichte huid kan ik absoluut niet zonder, ik smeer vaak factor 50 of hoger en zou dit eigenlijk nog trouwer moeten doen. Ik heb nog wel een voorraadje, dat maak ik eerst op. Maar daarna wil ik me echt verdiepen in een goed en duurzaam alternatief voor zonnebrand om te voorkomen dat ik met een krokant korstje door het leven ga.

Gezichtsverzorging 

Ik ben de meest luie smeerder ooit. Ik heb wel een dagcrème en nachtcrème staan van respectievelijk Kruitvat en Hema, maar die belanden zelden op mijn gezicht. Nu de dagen weer lengen, ben ik wel van plan een dagcrème met een kleine factor te kopen. Ik ben heel licht van huid en dus lijkt het me goed om mezelf te beschermen. Iemand een tip voor een natuurlijk, palmolievrij en dierproefvrij merk?

Make-up & remover

Ik heb echt een enorm makkelijke huid en weinig last van puistjes. Eigenlijk ben ik er ook van overtuigd dat dat komt omdat ik er niet veel mee doe. Als ik een zeldzame keer meer make-up op mijn hoofd smeer, merk ik dat meteen. Ik weiger daarom ook zeldzame puistjes te verbloemen, dat maakt het echt alleen maar erger. Jammer dan, het is zo weer over.

Ik loop zeker 80% van de tijd zonder make-up rond en als ik wel iets op heb, is het eigenlijk alleen mascara. Mijn huidige mascara is gewoon van de Catrice en is dierproefvrij en vegan. Het is een van de vegan budgetmascara’s die Sophie van Naoki tipte en ik ben er al ruim een jaar blij mee.

Verder bezit ik niet veel make-up: wat oogschaduw, wat nagellak en een oogpotlood en daarmee kan ik voorlopig vooruit. Geen idee of het verantwoord is – waarschijnlijk niet dus – maar ik maak het gewoon op. Mijn make-up haal ik eraf met herbruikbare wattenschijfjes van LanaLuna. Vaak alleen met water, soms gebruik ik een beetje biologische olijfolie als make-up remover. Dat komt gewoon uit een glazen fles die toch al in de keuken staat.

Duurzamer tandenpoetsen

Ik poets elektrisch en op reis gebruik ik een bamboe tandenborstel. Tandpasta komt bij mij nog gewoon uit een tube. Ik wil me wel verdiepen in van die tabletjes, maar heb er de tijd nog niet voor genomen. Wel belangrijk dat het goed spul is natuurlijk, ik heb nog geen zin in een kunstgebit. Kent iemand hier goede informatie over? Ik ga het ook eens aan de tandarts vragen!

Zero waste verzorging

Helemaal zero waste zijn mijn verzorgingsproducten niet en dat wordt het misschien ook wel nooit. Maar ik produceer wel nauwelijks afval met mijn vaste stukken zeep, blok shampoo, glazen potje dagcrème en de olijfolie om de schaarse mascara te verwijderen. Ik streef in elk geval naar een steeds kleinere hoeveelheid rotzooi van mijn verzorgingsroutine.

Wat zijn jouw tips voor minder afval bij je dagelijkse lichaamsverzorging?

Mijn zero waste verzorgingsroutine met zo min mogelijk afval en plastic.