Dilemma’s van een duurzame blogger

Mag ik jullie voorstellen aan de fijnste hobby van de wereld? Ik heb het natuurlijk over mijn blog. Lekker mijn verhalen de wereld in sturen, in de hoop dat iemand ze leuk vindt om te lezen en er nog iets aan heeft ook.

Bloggen brengt me in contact met bijzondere mensen, geweldige initiatieven en gepassioneerde bedrijven die graag iets voor de wereld willen betekenen. Dat vind ik allemaal meer dan leuk.

Toch zijn er soms ook lastige momenten waar ik – specifiek als blogger over duurzaamheid – zo nu en dan tegenaan loop. In het kader van de transparantie geef ik jullie graag een kijkje in de keuken: deze situaties leveren me in mijn rol als groene blogger af en toe wel wat hoofdbrekens op.

Samenwerkingen

Zo nu en dan word ik benaderd door mooie merken voor een samenwerking of het testen van een product. Ontzettend leuk natuurlijk, omdat dat een teken is dat zij mijn blog aansprekend vinden. Ik zie het steeds weer als een groot compliment. Veel merken – zeker de beginnende bedrijven – werken graag in de vorm van een barter deal, waarbij ik een artikel schrijf in ruil voor een product. Maar als je over duurzaamheid schrijft, wil je natuurlijk niet overladen worden met nieuwe spullen. Hoe houd je de balans daarin?

Mijn oplossing:

Ten eerste werk ik alleen samen met merken die echt passen bij waar ik voor sta en wat ik wil uitdragen. Maar dat lijkt me niet meer dan vanzelfsprekend. Ik hoef niet van mijn blog te leven en kan dus heel selectief zijn. Verder probeer ik samenwerkingen zo te timen, dat ik het product ook echt kan gebruiken. Ik word soms liever beloont in de vorm van een waardebon dan in een kledingstuk dat ik direct uitkies, omdat ik dan kan wachten tot ik zelf iets nodig heb. Daarnaast deel ik graag met jullie, mijn lezers. Als ik graag over een bedrijf of merk wil schrijven, maar het product op dat moment zelf niet kan gebruiken, kan een winactie een leuke oplossing zijn.

Kooplust aanwakkeren

Er zijn ontzettend veel toffe merken waar ik jullie mee kennis wil laten maken, omdat ze laten zien dat op een verantwoorde manier mooie spullen maken wel gewoon kan. Tegelijkertijd wil ik geen enorme kooplust aanwakkeren bij mijn lezers. We worden in ons dagelijks leven al omringt met prikkels om te kopen en dat is nu juist één van de zaken waardoor ons milieu zo belast wordt. Niet iets waar ik graag aan wil bijdragen, maar ik wil wel de eerlijke en duurzamere alternatieven laten zien, voor als je iets nodig hebt.

Mijn oplossing:

Hierin ga ik echt voor de middenweg. Ik vertel uitgebreid over de mooie initiatieven die ik tegenkom, waarom ze me aanspreken en wat ze allemaal doen aan eerlijke productie en duurzaamheid. Vaak noem ik in mijn artikelen ook nog even kort dat ik aanraad om bewust over je aankopen na te denken. Heb je iets nodig? Ga dan zeker voor de duurzame en eerlijke variant. Ook noem ik graag tweedehands alternatieven en schrijf ik sowieso veel over tweedehands.

Ik vind het te ver gaan om in elk artikel een soort ‘koop niet te veel’-disclaimer toe te voegen. Ik hoop dat mijn lezers wijs genoeg zijn om te begrijpen dat duurzaam met je kleding omgaan niet gaat over het kopen van stapels kleding van biokatoen die je vervolgens nooit aantrekt. Ik heb jullie hoog zitten!

Voor de volledigheid

Ik deel natuurlijk niet alles op mijn blog. Ten eerste omdat er zelfs in blogland zoiets bestaat als ‘te privé’, maar ook omdat ik nog wel iets anders te doen heb en niet fulltime blog of op sociale media zit. Ik moet er niet aan denken zelfs En jullie ook niet, lijkt me. Bar saai om alles in mijn leven te volgen. Daarom moet ik keuzes maken.

Ik houd van positiviteit: successen delen, laten zien hoe dingen anders kunnen. Dus deel ik een fotootje als ik tompouces in mijn eigen broodtrommel haal bij de Hema, omdat ik het te gek vind dat dat gewoon geen probleem is om die op die manier te halen. Maar mijn doordeweekse boodschappen, waar ook gewoon een zak chips tussen zit. Maar daarmee kun je wel de indruk krijgen dat alles bij mij van een leien dakkie gaat en alles wat ik groener aanpak één groot succesverhaal wordt.

Mijn oplossing:

Ik ga niet alles van mijn dagelijks leven delen, dat is niks voor mij. Maar ik probeer wel eerlijk te zijn over mijn leven. Ik pretendeer niet iets te zijn wat ik niet ben. Ik leef niet zero waste, ik eet niet vegan, ik heb geen moestuin en ik sta wel eens te lang onder de douche. Ik schrijf regelmatig artikelen over de onderwerpen waar ik nog mee zit, blik terug op dingen die ik uitprobeer en probeer daar lessen uit te trekken op een positieve manier. Ik laat liever ontwikkeling zien dan het perfecte maar onoprechte plaatje.

Ergens hoop ik dat dat juist wel fijn is om te lezen. Ik vind het zelf ook nogal intimiderend om iemand alles perfect groen te zien doen. Dan lijkt het eerder iets onbereikbaars wat ik, gewone sterveling, toch niet ga volhouden en waar ik dus uit voorzorg maar gewoon niet aan begin. Bovendien levert het delen van mijn struggles me vaak geweldige tips op van lezers, waar ik echt iets mee kan. Dat zou ik niet willen missen.

Jouw mening

De mening van jullie, mijn lezers, is erg belangrijk voor me. Daarom hoor ik graag wat jullie vinden van de balans op mijn blog. Sla ik te veel door in het promoten van spullen, zie je tegenstrijdigheden of vind je het juist niet zo nodig dat ik het ‘niet zomaar kopen’ steeds weer benadruk? Ik kan het vast niet voor iedereen goed doen, maar een frisse blik van buiten kan me wel scherp houden. Die is is altijd welkom!