Ik bracht een bezoek aan een sweatshop
Gisteren bracht ik een bliksembezoek aan Amsterdam, aan de Kalverstraat om precies te zijn. Normaal gesproken geen plek waar ik me op een zonnige vrijdagmiddag het liefst begeef. Te warm, te veel mensen, niet je eigen tempo kunnen bepalen.. geen pretje. Maar nu had ik een goede reden. Zoals ik vorige week schreef, kun je er tot a.s. zondag een ervaren hoe het er in een gemiddelde kledingfabriek aan toe gaat in de pop-up store van de Schone Kleren Campagne.
Zo gaat het er aan toe in een sweatshop
En raad eens? Te warm, te veel mensen, niet je eigen tempo kunnen bepalen.. Alles wat ik zo ellendig vind aan drukke winkelstraten, is precies van toepassing op de werkomstandigheden van heel veel kledingarbeiders. Achter glimmende winkelpuien met oogstrelende etalages gaat helaas een andere wereld schuil. Onze kleding komt niet zomaar in de rekken terecht, maar wordt gemaakt door mensen zoals jij en ik.
Die mensen kun je ontmoeten in de verhalen en filmpjes die achter de pop-up sweatshop te zien zijn. Zoals de 20-jarige Dayla uit Bangladesh, die voor 60 euro per maand naden in spijkerbroeken naait. Ze richtte haar eigen vakbond op die strijd voor salarisverhoging en vrije zondagen. Het raakte mij erg dat zoveel vrouwen van mijn eigen leeftijd onder deze omstandigheden werken.
Hier in Nederland zijn dit praktijken die we van zo’n honderd jaar geleden kennen en ik kan me er niks bij voorstellen dat ik zelf zou werken voor een salaris waar ik niet eens mezelf, laat staan een familie van zou kunnen onderhouden.
Geschokt
Door de vele media-aandacht die was het verrassingseffect van de sweatshop in de winkel er voor de meeste bezoekers al een beetje af, hoewel de jongen die ik sprak vertelde dat er eerder die week verschillende mensen nietsvermoedend naar binnen stapten en stomverbaasd stonden te kijken. Om het effect niet helemaal te bederven, laat ik hier geen foto’s van binnen zien (maar als je benieuwd bent, kun je ze hier vinden).
Zelf doen
Mocht je dit weekend in de buurt zijn, dan is het zeker de moeite om even binnen te stappen om een indruk te krijgen en een praatje te maken met de mensen van de Schone Kleren Campagne. Wees niet bang voor een kruisverhoor over waar jij je kleren eigenlijk vandaan hebt. Het gaat de Schone Kleren Campagne er niet om te veroordelen, maar om ogen te openen.
Ze laten je graag zien hoe je met kleine stappen al invloed kan hebben op deze industrie. Door goed na te denken over nieuwe aankopen, door vragen te stellen aan modemerken en -winkels en door je miskopen niet weg te gooien, maar ze een nieuw leven te gunnen door bijvoorbeeld een kledingruil te organiseren. Voor dat laatste kreeg ik nog een heel informatiepakket mee, dat je trouwens ook gratis kunt bestellen. Doen!
Pop-up store The Mad Rush is nog t/m zondag 15 mei te bezoeken op Kalverstraat 101 in Amsterdam.
Comments
Janne
Een goed initiatief, zo’n popup-store. Ik probeer er zelf steeds meer op te letten, maar ik vind het wel lastig om er achter te komen welke merken nu echt goed bezig zijn – en nog een beetje betaalbaar zijn. Aan Rankabrand heb ik wel wat, maar als consument zelf is het lastig om de herkomst van je kleren te controleren. In ieder geval, fijne blog heb je!
KouweKleren
Dankjewel! Het is ook enorm lastig, zeker omdat ‘goed bezig’ ook nog op zoveel dingen kan slaan: goed voor de makers, duurzaam, diervriendelijk? Gelukkig zijn er inderdaad heel veel initiatieven die het een en ander voor ons uitzoeken en kunnen we van elkaar leren. Als je er een beetje over na begint te denken, heb je de eerste belangrijke stap al gezet volgens mij!