Als ik ergens van genoten heb in Roemenië – naast de prachtige natuur, de spontane, leuke mensen, de zon en eh…- zijn het wel de vele pickles die we gegeten hebben. Als je Roemeens gaat eten in een restaurant stel je meestal je eigen maaltijd samen. Je bestelt dus geen compleet AVG-maal zoals in Nederland vaak het geval is, maar kiest alle onderdelen apart uit. Daarbij speelt vlees traditioneel de hoofdrol, maar doordat je zelf je bijgerechten kiest, kun je ook los gaan met groente- en andere gerechten van allerlei soort.

Erg populair is mamaliga, polenta met crème fraiche en kaas en daarnaast kun je altijd pickles in alle vormen en kleuren bestellen: bloemkool, komkommer, uitjes, kool, paprika.. Allemaal even lekker. Voor mijn verjaardag kreeg ik al twee boeken over het inmaken van fruit en groenten en nu kon ik echt niet meer omheen. Twee weken geleden maakte ik mijn eerste eigen pickles en gisteren ging de eerste pot open.

Ingemaakt
De basis is simpel: pickles zijn groenten die je inmaakt in een mengsel van azijn, suiker en water. De verhouding van die drie bepaalt de smaak. Meer suiker maakt het geheel natuurlijk zoeter, meer azijn laat de zuurheid overheersen. Met het water kun je het geheel wat minder heftig van smaak maken.

Ik heb gewoon maar wat geprobeerd: paprika en komkommer in kleine reepjes, een halve rode peper erbij en een handje mosterdzaad. Ik heb de verhouding suiker-azijn-water uit het basisrecept van Instock Cooking aangehouden, die is 1:3:3. Ik bracht het suiker, water en de azijn aan de kook zodat de suiker oploste. Daarna heb ik de kruiden nog even meegekookt. Je kunt kiezen: om de groenten een beetje te garen giet je het ‘inmaakpapje’ als het nog heet is over de groenten in de pot. Wil je liever dat de groenten knapperig blijven en hun kleur behouden, dan laat je het eerst afkoelen. Ik was dat laatste van plan, maar was net te ongeduldig, waardoor ik uiteindelijk een lauw inmaaksel kreeg. Dat klinkt heel smerig als ik het zo teruglees, maar het pakte goed uit.

Schone potten
Inmaken kun je gebruiken om restjes vers voedsel langer houdbaar te maken. Daarvoor is het wel belangrijk dat je met schone verpakkingen werkt, zodat er geen geniepige bacterieën je voedsel komt bederven. Je potten moet je daarom steriliseren. Dat kan op verschillende manieren. Ik raad je aan gewoon even te zoeken op internet en uitproberen wat je bevalt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de potten – ook als ik jam maak – vaak gewoon even volgiet met kokend water en de deksels wel even uitkook in een pannetje. Tot nu toe werkt dat ook prima, al is het niet helemaal hoe het hoort.

Om de smaken lekker in te laten trekken, moet je de potten minstens een dag laten staan. Maar hoe langer je wacht, hoe intenser de smaak. Ik liet de pickles uiteindelijk twee weken staan. Bewaren op een koele, donkere plek schijnt het beste te werken. Eenmaal open, stop ik de pot in de koelkast, net als ik met gekochte augurken of olijven doe. Let erop dat je alleen met een schone vork of lepel in de pot gaat en dat de groenten altijd ‘onder water’ blijven staan, dan voorkom je schimmels en andere bedervende narigheden.

Smaak
Gisteren heb ik dus de eerste pot opengemaakt om de pickles te eten bij een zelfgemaakte linzenburger met zelfgebakken platbrood. Hmm, ze waren heerlijk. Lekker zoetzuur, met een beetje pit van de stukjes rode peper, die je ook gewoon lekker kan opsmikkelen zonder je mond in vuur en vlam te zetten. Het gaf precies de nodige frisheid aan de burger, topcombi. Ook bij nasi of andere rijstgerechten zullen ze het denk ik goed doen. Gelukkig heb ik nog een pot!

De volgende op mijn lijstje zijn bloemkoolpickles. Ik houd van bloemkool, maar het is typisch iets wat ik niet vaak kook omdat die dingen altijd zo enorm zijn dat je er meteen een week zoet mee bent. Het overblijfsel inmaken is dan natuurlijk ideaal.

Heb jij wel eens zelf groenten ingemaakt? En wat zijn jouw favoriete pickles?