Tweedehands vondsten: mijn tassencollectie

De eerste dingen die ik tweedehands ben gaan kopen in mijn leven – ik zal een jaar of 14 zijn geweest – zijn tassen en LP’s. Tassen zijn makkelijk om tweedehands te kopen. Je hoeft alleen te letten op wat je mooi vindt en of ze er een beetje fatsoenlijk uit zien, want passen doen ze gelukkig altijd (behalve in je huis dan, misschien).

Collectie
Vandaag laat ik jullie al mijn tweedehands tassen zien. Op een paar totebags en een rieten picknicktas na is dit trouwens mijn volledige tassencollectie. Mijn laatste andere niet-tweedehands tas gaat vrijdag mee naar een kledingruil, waar ‘ie hopelijk een liefhebbend nieuw baasje zal vinden.

Over die kledingruil gesproken: zoals je zult zien, heb ik best veel tassen. Heel veel ruimte nemen ze niet in, want de meeste zijn vrij klein. Maar toch voelt het wat overdreven. Ik heb twee kleine rode, twee kleine blauwe én twee kleine bruine tasjes. Daarvan kan ik best wat missen, zou je zeggen. Mijn doel is om nog minstens twee van deze tweedehands tassen mee te nemen naar de kledingruil. Misschien kunnen jullie me helpen, want ik vind het moeilijk kiezen.

Deze tas kocht ik bij Hartendief in Leiden kocht, ik vind ‘m vooral fijn omdat er een A4-formaat in past. Ik zag dat bij het hengsel een klein scheurtje is ontstaan, dus ik moet ‘m even laten verstevigen, om te voorkomen dat mijn spullen binnenkort over straat rollen.

Mijn ruitertas kon je al eens in een outfit zien langskomen en het is een van mijn beste aankopen ooit. Ik kocht ‘m via Marktplaats maar hij was tot mijn verrassing echt in nieuwstaat, terwijl ik er maar 50 euro voor betaalde. Inmiddels vertoont het leer wat slijtage, maar dat kan ‘ie goed hebben. Ik ga ‘m wel weer een keer invetten, dan blijft het leer mooi soepel.

Aan dit handtasje kleeft een portie nostalgie, want ik kocht ‘m denk ik rond mijn negende op een rommelmarkt. De kleur vind ik prachtig, hij heeft geen overbodige frutsels en hij ziet er nog steeds netjes uit.

Dit tasje is echt heel klein, er past precies een portemonnee in, maar dan moet ik de sleutels die ik op dat moment nodig heb van mijn gigabos halen, want de hele bos past er dan niet meer bij. Hoewel ik de vorm en kleur nog altijd mooi vind, is dat wel de reden dat ik  ‘m niet meer zo vaak gebruik. Dit is zeker een kandidaat voor de kledingruil.

Dit tasje zat als eens eerder in een artikel over tweedehands vondsten en ik gebruik ‘m dan ook graag. Niet alleen de ronde vorm, maar ook de binnenkant vind ik erg leuk.

Normaal ben ik niet zo van krokodillenleer (hier hartstikke nep hoor), maar bij dit tasje vind ik het wel charmant. Ik kreeg het jaren geleden van een oud-huisgenootje tijdens een grote opruimsessie en ook deze wordt vaak gebruikt. Het perfecte formaat, geen moeilijke gespen en een fijn kleurtje. Ik houd van bruin (nep)leer.

De kleur, de lijnen, het formaat, gewoon echt een fijn tasje.

Maar ja, dan heb ik er dus nog zo één. Een klein beetje groter –  wat soms juist ook weer fijn is – met een klein, goudkleurig detail.  Toch moet een van deze twee binnenkort het veld ruimen. Waar stem jij voor?

De enige clutch die ik bezit en stiekem gebruik ik ‘m nooit. Ik heb gewoon liever mijn handen vrij en daarom een tas met een hengels (of grote jaszakken om alles in te proppen). Maar deze is van mijn oma geweest en daarom ben ik eraan gehecht. Mag dus toch blijven.

Dit tasje is een beetje een buitenbeentje: een stuk kitcheriger dan de rest van de collectie. Ik vond ‘m bij Think Twice in de twee euro-sale en voor dat bedrag komt ‘ie best af en toe van pas bij een feestje.

Als ik het zo teruglees, wordt het vooral een strijd tussen de rode tassen. Vrijdag hak ik sowieso de knoop door, dus als je nog campagne wil voeren voor één van de twee, grijp je kans!