Thuiskomen van vakantie

20160730_130050

Ik vind het altijd raar om terug te komen van vakantie. Je loopt een rondje door het huis, de straat, de buurt en alles voelt gekkig nieuw – en, ik had geluk: heel erg opgeruimd – en toch helemaal hetzelfde. Logisch, want wat verandert er nou in twee weken? Niks natuurlijk, behalve ik zelf dan.

Ik ben nooit zo van de souvenirs (al kon ik erg lachen om de afgrijselijke Dracula-bekers en beschilderde pollepels die in Roemenië helemaal je-van-het zijn), maar zuig me op vakantie wel altijd helemaal vol met indrukken, plannen en ideeën ‘voor thuis’. Die hebben meestal te maken met culinariteiten die ik absoluut in mijn eigen keuken wil uitproberen, maar dit jaar ook met allerlei ideeën voor hier. Met mijn hoofd in de zon was ik stiekem al bezig met de bloemkoolpickles en reusachtige limonades die ik wil brouwen en tikte ik al artikelen over Roemeense markten en straatverlichting op zonne-energie. Maar, toen ik eenmaal in Leiden aanmeerde, kwam er niks van dat alles terecht.

In plaats daarvan ging ik heerlijk eten met mijn vriend, kletste hem de oren van zijn hoofd, knuffelde zijn kat plat (en hem ook), vierde ik de verjaardag van een lieve vriendin, struinde een rondje over de markt, zette mijn foto’s op de computer, werkte wat wasjes weg, keek onbenullige series en dagdroomde ik over alles wat ik in Roemenië gezien, gehoord, geproefd en beleefd heb. Het voelde als de tijdsvariant op ‘niemandsland’: een mini-bezinning waarin niets hoeft, waarin ik alle indrukken van de afgelopen weken kon verwerken. Tijd om te ‘aarden’, al is dat een afschuwelijk zweverig en vrij overdreven woord in deze context, want zoals ik zei: wat zijn nou twee weken? Toch raad ik het iedereen aan: rustig wennen aan het hier, terwijl je hoofd nog prima half-en-half kan achterblijven op de plek die je je in vogelvlucht eigen hebt gemaakt de afgelopen tijd.

Nu zijn we drie dagen verder en ik ben weer terug, nu ook geestelijk. Ik heb heel veel zin om jullie een blik in mijn vakantie te gunnen. Verwacht een overdosis Roemenië de komende tijd, want waar het hart vol van is, stroomt mijn blog van over. Nog verzoekjes?