Wat ik allemaal verkocht voor de verhuizing

♻️

Een bericht gedeeld door ♻️ Sustainability is Cool ♻️ (@sustainabilityiscool) op

Deze quote past precies bij een onderwerp waar ik in verhuismodus heel erg mee bezig ben: onze verantwoordelijkheid ten opzichte van spullen die we niet meer willen. Zoals jullie misschien weten, was een van mijn grootste ontdekkingen op duurzaamheidsgebied dat je moet willen toekunnen met minder. Op kwantitatief gebied dan, op het gebied van kwaliteit hoef je absoluut niet in te leveren, in tegendeel zelfs.

Verspild
Het afgelopen jaar ben ik al kritisch door mijn spullen gegaan, omdat het tot me doordrong dat een overdaad aan spullen me niet alleen het zicht ontnam op de dingen die ik echt waardevol en belangrijk vond, maar dat spullen die niet gebruikt worden een belangrijke vorm van onduurzame verspilling zijn: alle energie en grondstoffen die in het ding zijn gestoken, zijn immers voor niets geweest.

Simpelweg puinruimen en alles wat je niet meer bevalt weggooien is in het kader van duurzaamheid zoals je wel begrijpt dus geen oplossing. Dat schept misschien ruimte in je huis (en wellicht ook in je hoofd, als ik opruimgoeroes mag geloven), maar spullen op de vuilnisbelt zijn als nog verloren.

Weg is niet weg
Daarom stopt onze verantwoordelijkheid niet op het moment dat een ding onze deur verlaat. Zodra ik iets weggooi, gaat er een heel proces van start. Misschien van recycling, maar vaak van verbranding, van stoffen die daarbij vrijkomen, misschien wel in het milieu. Bovendien komen de grondstoffen die in het ding zaten vaak nooit meer terug. Hoe makkelijk het ook is om tegenwoordig van spullen af te komen – de gemeente brengt ze met liefde en vaak voor nop voor je naar de stort, ter wille van een keurige openbare ruimte –  je bent pas echt duurzaam bezig op het moment dat je verantwoordelijkheid neemt voor dat wat jij niet meer wilt hebben.

De aanstaande verhuizing (morgen krijgen we de sleutel!) en het bijbehorende inpakken confronteerde me nogmaals met de vele bezittingen die ik heb. Sommige zou ik voor geen goud willen missen, maar andere zijn hoogstwaarschijnlijk beter af bij een ander, die ze wel goed kan en zal gebruiken. Ik schreef al over de manieren waarop je van je spullen af kunt komen door ze een nieuw leven te gunnen en het lijkt me nu leuk om eens in praktijk te laten zien welke spullen ik heb kunnen verkopen naar aanleiding van mijn verhuizing.

  • 6 boeken
  • 2 colbertjes
  • jurk
  • tasje
  • kapstok
  • 4 losse kapstokhaken
  • televisie
  • passpiegel
  • butler tray
  • klok
  • kaartenrekje
  • een paar sneakers

Dat zijn bij elkaar maar liefst 21 dingen die een nieuwe kans krijgen hun nut te bewijzen. Bovendien levert het ruimte en vrolijke nieuwe eigenaren op. Het voelt zo fijn dat andere mensen nogmaals kunnen profiteren van iets waar ik te weinig naar omgekeken heb of iets wat ik juist altijd met veel plezier en liefde heb gebruikt of gedragen. Het allerleukste is dat ik van de opbrengst weer tweede(of eigenlijk meerdere)hands spullen heb gekocht, die in ons nieuwe huis weer een kersverse kans krijgen: een rotan stoeltje en een vintage salontafel waar we superblij mee zijn. Dat maakt het cirkeltje nog ronder.