De Slow Fashion Summer zit erop! Gehaald of gefaald?

Een zomer lang geen nieuwe kleding kopen, hooguit tweedehands, lenen of ruilen. Dat was in het kort de Slow Fashion Summer waar ik me de afgelopen maanden aan verbonden heb. Vrijdag zaten de drie maanden zonder het kopen van nieuwe kleding erop. Wie hoopt op verhalen over trillende handjes, klapperende creditcards en hallucinaties over pashokjes en de geur van nieuwe schoenen, moet ik helaas teleurstellen. Het ging eigenlijk reuzesoepel! Ik heb de uitdaging doorstaan en geen nieuwe kleding gekocht. Tweedehandsjes wel trouwens! Daarvan laat ik er meteen een paar zien.

Zwart top – Kledingruil

Hoogtepunten

Een van de hoogtepunten was de supergezellige kledingruil die ik met een vriendin bij mij thuis organiseerde, als prachtige aftrap van deze zomerse uitdaging. Ik heb een paar leuke stukken opgedaan om mee te experimenteren en ik kan met trots vertellen dat ik ze inmiddels allemaal met veel plezier gedragen heb.

Ik ben ook blij dat ik de afgelopen maanden voornamelijk heel tevreden ben geweest met mijn kledingkast, ondanks de ietwat ongebruikelijke temperaturen die we deze zomer doorstaan hebben. Ik werd er vooral creatief van: knipte een van mijn minder vaak gedragen jeans af tot shorts en kortte ook een blouse in. Opeens werden het weer veel gedragen items!

Een laatste hoogtepuntje was het grote artikel over duurzame kleding dat gedragen geplaatst werd in de lokale krant – het Leidsch Dagblad – naar aanleiding van de Slow Fashion Summer. Ik werd daarvoor geïnterviewd en kreeg er zoveel leuke reacties op! Geweldig dat ook op lokaal niveau aandacht aan dit voor mij – en de wereld – zo belangrijke onderwerp werd besteed en heel leuk om te lezen welke andere meiden in mijn eigen stad hier ook mee bezig zijn.

Oranje gebreide top – Kleretoko // Rotan tasje – Kleretoko

Moeilijkheden

Ik ben niet echt in de problemen gekomen. Had ik ook niet heel erg verwacht, het is voor mij immers al behoorlijk normaal om vooral tweedehands te kopen. Zo’n 70 procent van mijn kleding en schoenen zijn al tweedehands en ik verwacht dat dit percentage alleen nog maar zal toenemen. Ik heb mijn vaste adresjes waar ik altijd goed kan slagen (welke dat zijn, lees je hier) en ik ontdek alleen maar meer fijne vintage en tweedehands winkels, in de stad en op het web.

Ik ben wel toe aan een nieuwe panty, maar door het mooie weer was dat eigenlijk pas afgelopen maand een puntje. De enige misser die ik kon ontdekken was de kattenbroche die ik kocht na ontvangst van mijn eerste salaris op mijn nieuwe werk. Een lokaal product gemaakt door de mega-getalenteerde Hiervandaan. Ik bedacht me pas een paar dagen na de aankoop dat dit misschien ook wel onder ‘nieuwe mode-aankopen’ viel. Ach, het is niet anders en sieraden koop ik echt zelden. Voor mij persoonlijk vallen die niet echt onder de fast fashion, zeker nu ik tegenwoordig op de herkomst let.

In mijn hoofd ben ik trouwens af en toe wel bezig geweest met nieuwe kleding. Niet omdat ik zelf nou zo hebberig werd. Voor mijn blog wilde ik toch ook de mooie eerlijke merken en collecties die ik tegenkwam blijven delen. Maar de hoofdmoot van mijn blogposts ging over tweedehands alternatieven! Tweedehands kleding dragen is nu eenmaal de meest duurzame omgang met mode die je kan hebben. Je verlengt het leven van een kledingstuk en hoeft bovendien geen nieuwe grondstoffen en energie te verbruiken om je leuk te kleden. Ik vind het echt niet erg om af en toe iets nieuws te kopen – eerlijke merken steunen vind ik ook belangrijk- maar in theorie zou ik me ook volledig tweedehands kunnen kleden, daar ben ik inmiddels van overtuigd. Ondergoed daar gelaten, hoor!

 

Bloemetjesjurk – Terre des Hommes (Gouda) //Suède jasje – Vintage Curators (Haarlem)

Nog een keer!

De drie maanden zijn voorbij gevlogen en echt moeilijk heb ik het dus niet gehad. Toch was het een waardevolle ervaring. Het is gewoon een geweldig idee dat ik met meer dan 2600 mensen een verschil heb kunnen maken in CO2-uitstoot en waterverbruik, maar voorál in mentaliteit. Er was een actieve facebookgroep waarin mensen elkaar hielpen met oplossingen voor dingen waar ze tegenaan liepen. Er werden kledingruils georganiseerd, kleding werd doorgegeven en mensen sloegen aan het repareren en zelf maken. Geweldig toch? Ik heb in de wandelgangen (bij de NOS, om precies te zijn) vernomen dat de Slow Fashion Summer volgend jaar een nóg grotere happening met nog meer mensen moet worden. Ik kan eigenlijk niet wachten!